Untitled design (69)

Stadsbomen kunnen bijna evenveel koolstof opslaan als tropische regenwouden

De meeste mensen zouden Londen nooit als een bos beschouwen. Desondanks heeft Londen meer bomen dan mensen. Onderzoekers van het University College London hebben ontdekt dat de stedelijke jungle per hectare evenveel koolstof vasthoudt als tropische regenwouden.

Meer dan de helft van de wereldbevolking woont in steden, en stadsbomen zijn van vitaal belang voor de gezondheid en het welzijn van de mens. Schaduw, tegengaan van overstromingen, absorptie van kooldioxide (CO2), filtering van luchtvervuiling en habitat voor vogels, zoogdieren en andere planten zijn allemaal voordelen van bomen. De ecosysteemdiensten die door de bomen van Londen worden geleverd – d.w.z. de voordelen die de bewoners ontvangen van natuurlijke processen in de omgeving – werden onlangs geschat op 130 miljoen pond per jaar.

Dit zou minder dan 20 pond per jaar per boom kunnen zijn, maar gezien de moeilijkheid om de bredere voordelen van bomen te meten en gezien de levensduur van bomen, zou de werkelijke waarde aanzienlijk groter kunnen zijn. Het kan tienduizenden ponden kosten om een grote, volwassen boom te vervangen, en als je die vervangt door een of meer jonge boompjes, zul je pas over tientallen jaren hetzelfde nettovoordeel hebben.

DE MOEILIJKHEID OM BOMEN TE METEN
Tijdens de fotosynthese nemen bomen CO2 op, dat vervolgens wordt gemetaboliseerd en omgezet in organisch materiaal, dat bijna de helft van hun totale massa uitmaakt. Omdat ze zo dicht bij bronnen staan zoals vervoer en industriële activiteiten die fossiele brandstoffen verbranden, zijn stadsbomen bijzonder goed in het absorberen van CO2.

Dit vermogen om koolstof op te slaan is een essentieel onderdeel van hun waarde, maar het is moeilijk te beoordelen. Een 120 jaar oude plataanboom in Londen kan 30 meter hoog worden en 40 ton of meer wegen, waarbij een deel van de koolstof in het weefsel afkomstig is van Victoriaanse kolenbranden.

Het meten van de hoogte van een hoge boom is moeilijk omdat het hoogste punt zelden zichtbaar is; het berekenen van de massa is zelfs nog moeilijker. Gewoonlijk wordt de massa van een boom berekend door de diameter van de stam of de hoogte van de boom te vergelijken met de massa van soortgelijke bomen (bij voorkeur van dezelfde soort) die eerder zijn omgezaagd en gewogen. Bij deze methode wordt ervan uitgegaan dat bomen van een bepaalde soort een duidelijke verhouding tussen grootte en massa hebben.

Een van de opmerkelijkste kenmerken van bomen is echter hoe veranderlijk ze kunnen zijn, afhankelijk van hun omgeving. Daarom is het schatten van de massa van stadsbomen aan de hand van hun niet-stedelijke tegenhangers een riskante zaak.

LIDAR IN DE LUCHT BOVEN LONDEN
Om de biomassa van stadsbomen nauwkeuriger te kunnen schatten, maakt het UCL-team gebruik van een combinatie van geavanceerde laserscantechnieken op de grond en vanuit de lucht. Lidar (light detection and ranging) zendt honderdduizenden laserpulsen per seconde uit en telt de tijd die de weerkaatste energie nodig heeft om terug te keren van objecten die zich op honderden meters afstand bevinden.

Lidar, die op een statief in een stadsstraat wordt geïnstalleerd, creëert een tot op de millimeter nauwkeurig 3D-beeld van alles wat het “ziet”, inclusief bomen. Het team past de lidartechnologie toe op bomen in de lokale Londense wijk Camden van de universiteit, waar het als pionier heeft gewerkt om enkele van de hoogste bomen ter wereld te meten.

Russell Square puntenwolk op Sketchfab door kungphil

De UCL-onderzoekers combineerden publiek toegankelijke lidar-gegevens vanuit de lucht van het UK Environment Agency met metingen op de grond om de biomassa van alle 85.000 bomen in Camden te bepalen. Met deze lidar-metingen kunnen de wetenschappers de verschillen tussen stedelijke en niet-stedelijke bomen kwantificeren, waardoor ze een model kunnen ontwikkelen dat het verschil in verhouding tussen grootte en massa voorspelt, zodat ze de massa van stedelijke bomen correcter kunnen meten.

Camden heeft een typische koolstofdichtheid van ruwweg 50 ton per hectare (t/ha), met pieken tot 380 t/ha op plaatsen als Hampstead Heath en Highgate Cemetery – waarden die vergelijkbaar zijn met die in gematigde en tropische regenwouden. Camden heeft ook een hoge koolstofdichtheid in vergelijking met andere Europese en internationale steden. Barcelona en Berlijn bijvoorbeeld hebben een gemiddelde koolstofdichtheid van respectievelijk 7,3 en 11,2 t/ha; grote steden in de VS hebben waarden van 7,7 t/ha, terwijl China 21,3 t/ha heeft.

Facebook
Twitter
LinkedIn